با توجه به اهمیت موضوع یتیم در دین اسلام و اثرات منفی تربیتی ناشی از فقدان پدر در خانواده، دستیابی به مولفه‌های تربیتی کودکان یتیم در آموزه‌های اسلامی، با بهره گیری از تجارب زیسته رهبران آموزشی‌ باتجربه در حیطه تربیت ایتام، به عنوان هدف این پژوهش انتخاب شد. پژوهش حاضر ازنوع مطالعات کیفی و در دو فاز انجام شد. روش انجام پژوهش در فاز اول تحلیل محتوای جهتدار قیاسی- استقرایی و در فاز دوم از نوع پدیدارشناسی تفسیری بود. نتایج حاصل از تحلیل محتوای منابع اصیل اسلامی شامل آیات قرآن کریم و روایات و سیره معصومین(علیهم السلام)، در دو محور مولفه‌های نگرشی (5 مفهوم،  13 مقوله و 34 زیرمقوله) و مولفه‌های تعاملی (3 ساحت عاطفی-اجتماعی، رفتاری و شناختی در 9 مقوله و 29 زیرمقوله) طبقه‌بندی شد. مولفه‌های نگرشی شامل شناخت یتیم، محرکهای موثر در تعامل با یتیم، اسباب تعامل مثبت با یتیم، آثار تعامل با یتیم و بایسته‌های تعامل با یتیم و مولفه‌های تعاملی نیز در ساحت عاطفی-اجتماعی، شامل محبت، ایجاد پیوند خانوادگی و احتراز از ستم عاطفی، در ساحت رفتاری شامل رسیدگی معیشتی، احسان، اکرام و احتراز از ستم رفتاری و در ساحت شناختی شامل رشد اقتصادی و رشد عقلی بود. جامعه پژوهش در فاز دوم شامل 11 تن از معلمان، مشاوران، معاونان و مدیران مدارس دبستان شاهد (اعم از دخترانه و پسرانه) بود که با استفاده از روش نمونه گیری ملاکی انتخاب گردید. نتایج حاصل از انجام مصاحبه نیمه ساختاریافته با رهبران آموزشی در قالب (5 مضمون کلی، 19 مضمون جزیی و 57 مضمون پایه) طبقه بندی گردید، که مضامین کلی حاصل از تحلیل مصاحبه ها شامل راهبردهای تربیتی، سیستم حمایتی، تقویت عملکرد پرورشی رهبران آموزشی، تقویت شبکه ارتباطی و نقاط ضعف شبکه حمایتی بود.

کلیدواژه‌‌ها: کودک یتیم، تربیت، آموزه‌های اسلامی، رهبران آموزشی.