هدف پژوهش، شناسایی مهم ترین آسیب‌ها و چالش‌های ساختار پرورشی مدارس براساس تجربه زیسته رهبران تربیتی بود. این پژوهش کیفی از نوع پدیدارشناسی با رویکرد تفسیری بود. جامعه مطالعاتی مدیران و معاونین پرورشی مدارس دخترانه متوسطه اول بودند که نمونه‌ها به شیوه هدفمند انتخاب شد و براساس مصاحبه نیمه ساختارمند با تعداد 12 نفر از مشارکت‌کنندگان، با ارائه توصیفی از تجارب مشارکت کنندگان از طریق تحلیل‌های نظام‌مند تارسیدن به اشباع مقوله‌ای صورت گرفت. روش تحلیل داده ها پدیدارشناسی تفسیری به روش اسمیت بود که داده‌ها درسه مرحله 1.تولیدداده‌ها 2. تجزیه وتحلیل داده‌ها 3. تلفیق موردها درفهرستی ازمضامین فرعی و اصلی دسته بندی شد. براساس تحلیل داده‌های حاصل از مصاحبه ها، 17 مضمون اصلی، 43 مضمون فرعی و 391 مفهوم استخراج شد که در نهایت 8آسیب و 9 چالش به عنوان مهم ترین آسیب‌ها و چالش‌های ساختار پرورشی مدارس شناسایی گردید. مهم‌ترین آسیب‌های شناسایی شده عبارتند از 1. آسیب های مدیریتی و اجرایی 2. آسیب های ناشی از پرورش تک ساحتی 3. آسیب‌های حوزه نیروی انسانی در سطح فنی (کادر آموزشی) 4. آسیب‌های نیروی انسانی در حوزه مشاوره و روانشناسی 5. آسیب های حوزه محتوایی و روش های تربیتی 6. آسیب‌های حوزه ارتباطات 7. آسیب حوزه ارزشیابی 8. آسیب‌های حوزه آموزشی. مهم‌ترین چالش‌های شناسایی شده عبارتند از 1.چالش نیروی انسانی در سطح نهادی2.چالش زیرساختی و تخصیص منابع3. چالش‌ها و تهدیدات مالی4. چالش‌ها و تهدیدات در حوزه اختیارات و زیرساخت‌های اجرائی درامور پرورشی(فنی و نهادی) 5. چالش‌ها و تهدیدات محیطی6. چالش‌های فرهنگی-تربیتی درحوزه احسان و عدالت‌پروری 7. چالش‌های انگیزشی دانش‌آموزان 8. چالش‌حوزه ایمنی و بهداشت درمدرسه 9.چالش کم رنگ‌شدن جایگاه و اهمیت فعالیت‌های پرورشی. در پایان چنین نتیجه گیری می‌شود بین وضع مطلوب وموجود مولفه‌های ساختارپرورشی درمدارس شکاف وجود دارد ازاین رو لازم است از طریق سیاستگذاری وبرنامه‌ریزی‌های راهبردی و بهنگام بتوان در راستای اصلاح نقاط بهبود توسعه هرچه بیشتر نقاط قوت و بهره گیری بهینه از فرصت‌ها گام برداشت.

آسیب‌ها و چالش‌ها، ساختارپرورشی، فعالیت‌های پرورشی، رهبران تربیتی