دین مبین اسلام، همواره خانواده را به مثابه یک مکتب انسان‌ساز، مورد تکریم، تنزیه و تعالی قرارداده تا جایی‌که از آن به عنوان نهادی مقدس یاد می‌کند. تشکیل و پاسداری از قداست خانواده، نیازمند استوارسازی روابط خانوادگی بر پایۀ فقه، حقوق، قرآن، سنت، «قانون اساسی» و فرمایشات حضرت امام خمینی^(ره) و بیانات مقام معظم رهبری^{(مدظله‌العالی)} در مورد خانواده است. ازاین‌رو، اصل اساسی در تشکیل و استمرار خانواده، تکریم این نهاد، توجه به نیازها و احتیاجات اعضای خانواده و حمایت و هدایت آن‌ها به جایگاه واقعی‌شان در جهت تحکیم خانواده می‌باشد. «قانون اساسی» در اصول متعددی مانند اصل 29، برخورداری‏ از تأمین‌اجتماعی را حقی‏‏ همگانی به شمار آورده و دولت‏ را موظف می‌کند تا خدمات‏ و حمایت‌های‏ ذکرشده‏ را برای‏ تمام‏ افراد کشور تأمین‏ کند. بنابراین حق بر تأمین‌اجتماعی به عنوان یک حق ثابت و غیر قابل ‌اسقاط‌، در زمرۀ تکالیف دولت قرار می‌گیرد. تأمین‌اجتماعی، از محورهای اصلی اجرایی‌نمودن سیاست‌های اجتماعی و از مهم‌ترین وظایف دولت است که از روش‌های متعدد بیمه‌ای (مشارکتی) و حمایتی (غیرمشارکتی) استفاده ‌می‌نماید. ازاین‌رو پایان‌نامۀ حاضر با هدف شناسایی اثرات قوانین و مقررات تأمین‌اجتماعی ایران در ایجاد انگیزه برای تشکیل خانواده و ازدواج، فرزندآوری، بررسی میزان حمایت‌های بهداشتی و درمانی و خدمات مرتبط با مستمری بازنشستگی و مقرری بیمۀ بیکاری، اصل تحکیم خانواده و میزان اجرای آن را در مراحل تقنین، تصویب، اجرا و نظارت بر قوانین و مقررات تأمین‌اجتماعی در تمام حوزه‌های فوق‌الذکر، مورد بررسی قرار داد. روش تحقیق در این پژوهش، اسنادی- کتابخانه‌ای و نوع تحقیق، توصیفی-‌ تحلیلی می‌باشد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که ظرفیت‌های قوانین و مقررات تأمین‌اجتماعی در ایجاد انگیزه برای ازدواج و تشویق به فرزندآوری، به اندازۀ کافی اثرگذار نبوده و در برخی موارد، از دید اقتصادی توجیه ندارند. خدمات سلامت خانواده نیز با وجود پوشش بیمه‌ای، با موانعی مانند کمبود مراکز درمانی طرف قرارداد، معطلی‌های فراوان در انجام خدمات درمانی و پوشش بخش اندکی از هزینه‌های درمان و... مواجه است. در حوزۀ مستمری‌ها، مستمری بازنشستگی و صندوق بازنشستگی نیازمند بازنگری در قوانین و اصلاح شرایط موجود می‌باشد. بیمۀ بیکاری نیز نیازمند اصلاحاتی جدّی مانند گسترش شمول بیمۀ بیکاری به همۀ شاغلان مشمول «قانون تأمین‌اجتماعی» و افزایش انگیزۀ اشتغال مجدد در مقرری‌بگیران، به ‌منظور یکپارچگی و تمرکز در سیاست‌گذاری است.

تحکیم خانواده، تأمین‌اجتماعی، حقوق خانواده، کمک‌هزینۀ بارداری، بیمۀ بیکاری، بازنشستگی، مستمری